Baty ujeżdżeniowe są zazwyczaj dłuższe niż baty skokowe i mają długość od około 90 do 140 centymetrów. Służą one do subtelnej regulacji ruchów konia i pomagają uzyskać pożądane efektów w trakcie jazdy. Mogą być również stosowane do wskazywania koniowi drogi, którą powinien podążać. Baty ujeżdżeniowe są używane na różnych etapach treningu ujeżdżeniowego - w szczególności jednak na jego początkowych etapach. Na zawodach powyżej klasy P stosowanie batów jest niedozwolone.

Baty ujeżdżeniowe podczas treningów stosują chętnie również osoby jeżdżące konno rekreacyjnie, a także skoczkowie. Wynika to z tego, że jego długość pozwala na zastosowanie pomocy bez konieczności modyfikowania kontaktu na wodzach. Długi bat pozwala na zadziałanie nim jedynie przy pomocy samego nadgarstka.

Baty ujeżdżeniowe sprawdzają się dobrze również podczas pracy z ziemi - w szczególności te dłuższe. Dzięki nim można z powodzeniem ćwiczyć ustępowania od łydki, cofanie, łopatki i trawersy. Taka praca poprawia elastyczność konia i ułatwia mu pracę pod jeźdźcem. Z batów ujeżdżeniowych można też korzystać podczas nauki konia wchodzenia do przyczepy.

Baty ujeżdżeniowe różnią się od skokowych m.in. końcówką. W krótkich bacikach dla skoczków zakończenie ma formę klapki, a w egzemplarzach ujeżdżeniowych - króciutkiego sznurka. Taka forma wzmacnia selektywność pomocy i ułatwia koniowi zrozumienie polecenia. Baty ujeżdżeniowe wykonuje się zazwyczaj z włókna szklanego, który pokryty jest materiałem przypominającym sznureczek lub skórę. Zazwyczaj charakteryzują się też bardziej eleganckim i minimalistycznym designem niż modele typowo skokowe.